Da Gamba/Transcripted And Original Works

Da Gamba/Trascripted And Original W

Bijna alle werken die tijdens Bachs leven zijn gepubliceerd, zijn bewaard gebleven, en de meeste van zijn religieuze composities zijn in manuscriptvorm bewaard gebleven. Het is het instrumentale werk - zowel de kamer- als de orkestmuziek - dat meer schade en verlies heeft geleden. Dit kan gedeeltelijk worden verklaard door de betrekkelijk geringe moeite die kort na Bachs dood in 1750 met deze muziek werd gedaan: zijn zoon Carl Philipp Emanuel reorganiseerde de overgeleverde autografe manuscripten, en bundelde de instrumentale werken in een categorie met een hoeveelheid andere instrumentale stukken, van verschillende types, en voor verschillende instrumenten. Het feit dat men voor de heropsporing van de oorspronkelijke muziektekst meestal is aangewezen op secundaire bronnen (vaak kopieën gemaakt door leerlingen van Bach), doet onvermijdelijk vragen rijzen omtrent de authenticiteit van de werken. Zonder de term "plagiaat" te gebruiken - het concept van "auteursrechten" was in die tijd volkomen vreemd, en de praktijk van het hergebruik van muzikaal materiaal van andere componisten zonder vermelding van de herkomst was in de barok gebruikelijk. De relatief recente "herontdekking" van Vivaldi toonde aan dat Bach een aantal werken van de Italiaan overnam en er concerto's voor klavecimbel of orgel van maakte. Gefundeerd onderzoek heeft sommige musicologen ertoe gebracht zelfs het auteurschap van de beroemde Toccata en Fuga in D mineur in twijfel te trekken... Naast het probleem van de autograaf handschriften is er nog een ander aspect van de kamermuziek van de Duitse meester dat ons begrip van zijn oorspronkelijke bedoelingen bemoeilijkt: de talrijke gevallen waarin hetzelfde werk in verschillende versies verschijnt, het resultaat van het veelvuldig hergebruik van materiaal en de aanpassing ervan aan wisselende omstandigheden gedurende Bachs loopbaan. In dit geval bestaat de eerste van de drie sonates voor viola da gamba en obbligato klavecimbel ook in een versie voor traverso, viool en continuo (BWV 1039); de tweede verschijnt ook voor viool en continuo (het manuscript wordt bewaard in de Berlijnse Staatsbibliothek, Mus MS Bach P 532); en de derde sonate zou kunnen gediend hebben als een schets voor het derde Brandenburgse concerto. De triosonate BWV 1038 voor fluit, viool en continuo deelt zijn baslijn met de sonates voor viool BWV 1021 en 1022, en de sinfonia uit de cantate BWV 76 voor hobo d'amore, viola da gamba en continuo zou zo'n tien jaar later worden bewerkt tot het eerste deel van de vierde orgelsonate BWV 528. De musicologische problemen van toeschrijving en authenticiteit - zonder de kwaliteit van de compositie te betwisten - laten paradoxaal genoeg veel speelruimte bij de interpretatie van Bachs kamermuziek. De musici van de 21e eeuw hebben de mogelijkheid om te proberen de oorspronkelijke versies te reconstrueren van bepaalde stukken waarvan alleen kopieën of bewerkingen bewaard zijn gebleven. Bovendien kunnen zij een zekere vrijheid uitoefenen en hun eigen oordeel gebruiken om tot een instrumentatie te komen. Dat is de gedachte die de leden van L'Armonia Sonora met deze opname hebben trachten over te brengen: de instrumentatie van vrijwel elk stuk is opnieuw bekeken, met het doel een eenheid in aanpak te bereiken, maar zonder iets aan Bachs muzikale tekst te veranderen, of te beweren dat hun keuze noodzakelijkerwijs de beste is. MIENEKE VAN DER VELDEN studeerde bij Wieland Kuijken in Den Haag en sloot haar studie in 1988 af met het Uitvoerdersdiploma. Zij is een van de meest gevraagde gambisten van Noord-Europa en treedt, naast een uitgebreide carrière in de kamermuziek, regelmatig op als soliste met diverse bekende orkesten waaronder het Amsterdam Baroque Orchestra (Ton Koopman), Concerto Vocale (René Jacobs), Collegium Vocale (Philippe Herreweghe), de Nederlandse Bachvereniging en Cantus Cölln (Konrad Junghänel). In haar solorecitals werkt zij samen met Glen Wilson (klavecimbel) en Fred Jacobs (theorbe). Ze werd geëngageerd door het Nederlands Netwerk Oude Muziek, Het Grachtenfestival, het Bach Festival, het Utrecht Festival Oude Muziek en het Festival van Vlaanderen, evenals door vele andere concertorganisaties in Europa. Haar repertoire strekt zich uit van Frans solorepertoire (Marais, Forqueray, Couperin), solo aria's uit de Matthäus en Johannes Passionen, en andere cantates van J.S. Bach, viola da gamba sonates en violoncello solo suites van J.S. Bach, en 17e-eeuws Engels repertoire waaronder lyra-violamuziek, tot hedendaagse stukken van Robert Heppener en anderen.www.mienekevandervelden.comL'ARMONIA SONORA werd enkele jaren geleden opgericht door Mieneke van der Velden om cantates uit te voeren met een verscheidenheid aan vocale solisten. Het ensemble bestaat volledig uit musici die zowel in Nederland als internationaal erkend zijn binnen de wereld van de oude muziek, en die lesgeven aan diverse Nederlandse en internationale conservatoria. De samenstelling van het ensemble beantwoordt vaak aan de uitvoeringsbehoeften van een bepaalde cantate - of zelfs een specifieke aria - en de flexibiliteit in de programmering die zo geboden wordt, maakt zeer gevarieerde concerten mogelijk. Zo kan het ensemble bestaan uit een continuogroep alleen, of uitgebreid worden met strijkers en blazers. L'Armonia Sonora werkt met vele bekende solisten, zoals bas Peter Kooij, counter-tenor Derek-Lee Ragin en counter-tenor Robin Blaze. In 2006 nam het ensemble zijn debuut-CD De profundis clamavi met Peter Kooij op, die overweldigend positief werd ontvangen (5 Diapasons, BBC Music Choice).François Fernandez, VioolRicardo Rodriguez Miranda, Viola da gambaLeo van Doeselaar, OrgelSiebe Henstra, Klavecimbel

Beschrijving gevonden op BookSpot.nl

Da Gamba/Transcripted And Original Works

Beschrijving gevonden op Bol.com

ORIGINAL AND TRANSCRIBED L'ARMONIA SONORA/VAN DER VELDEN. Audio CD, J.S. BACH, CD

Beschrijving gevonden op Proxis.com